Australië, Blue mountain, 26 maart 2009, reisdagboek 9

Ik maak een dagtrip naar de Blue Mountain, de hoofd attractie van Sydney. Onderweg maakt de toerbus een rondleiding in de Sydney Olympic complex. Het staat verlaten bij, is het te vroeg in de ochtend? 2 weken in het belangstelling van de wereld, en wat doet je met het complex daarna?

De 3 rotsen, three sisters, staan mooi bij op de Blue mountain, de rots tegenover in zijn eentje, heet the Orphan. Ik maak een wandeling naar de waterval. Via een steil, maar geheel goed aangelegd, met loopplanken en treden bergpad, daal ik af naar de vallei in de Blue Mountain, ik ga met de gondelaar weer om hoog. Onderweg terug naar Sydney maak ik een wandeling in een bos, ik heb behalve kangaroo, ook witte papegaaien en een enorme hagedis gespot.

Ik maak nog een dagtrip naar Nelson Bay. Onderweg de Reptile park, weer zo'n verplichte dierentuin. Maar ik sta versteld van de verschillende soorten hagedissen die ze hier hebben. Ook de insecten zijn indrukwekkend, groen als plantentakken en geel als vallende bladeren. In Port Stephens ga ik aan boord van een cruisschip. Na een halve uur varen is het raak! Er zijn hier dolfijnen. Wij hebben geluk, de dolfijnen zitten te wachten op gezelschappen. Zij blijven rond zwemmen voor ons schip. Als wij terug gaan naar de haven heb ik nog een dolfijn gespot!

Mijn laatste vrije dag in Sydney ga ik naar Bondi beach, het strand van Sydney. Het is een mooi, en kleine strand! Mijn reis van Australië zit erop. Morgen vlieg ik naar Hongkong, waar ik nog 2 dagen verblijf. Ik ga waarschijnlijk shoppen en shoppen. Dit was mijn 2 maanden vakantie!

Australië, Sydney, 23 maart 209, reisdagboek 8

Ik heb nog een week in Australië, ik besluit om in Sydney te blijven, even wat rustiger aan doen.

Ik begin eerst bij de Rock, de plek waar Sydney is begonnen, een wijk met oude huisjes die nu dienst doen als restauranten. Ik loop de Harbour bridge over, aan de andere kant heb ik een mooi uitzicht op de skyline en de Opera house. Met de trein kom ik terug nar het centrum, ik ga de hoogte in, de Sydney tower is het hoogst in Sydney, bovenop heb ik 360 graden zicht over Sydney. Ik neem de Oz trek show, op een bewegende stoel vlieg ik virtueel over hele Australië, de geschiedenis krijg ik erbij.

De volgende ga ik de toerist uithangen, ik ga naar de China town, de Darling Harbour, daarna het Opera House van dichtbij bekijken. ´S middags neem ik de ferry naar het noorde uithoek van Sydney bay, de Manly beach. De strand is vol geladen met mensen. Met slippers aan klim ik de cliff op met zicht op de oceaan. In Australië kan het, met de goed aangelegde zandpaden. Ik hou achteraf wel zere voeten over!

Australië, Snowy mountain, 21 maart 2009, reisdagboek 7

Ik ga van Melbourne naar Sydney in 3 dagen in een minibus tour, er zitten alleen maar jonge backpackers uit diverse landen, China, Amerika, Chili, Engeland en Schotland. Na 1 dag samen optrekken krijgen sommigen al een bijnaam, George Bush, Prins Harry en Hugh Grant. Het valt best mee met een groep tieners, alleen het Schotse accent van ene meisje is best lastig.

Het eerste nationale park waar wij zullen bezoeken is helaas gesloten wegens bosbranden, wij rijden verder naar de 90 miles beach. Het klinkt indrukwekkend, maar vergelijkt met de stranden die ik de afgelopen tijd heb gezien is het niet veel, een hele lange strand met zandduinen. Direct achter de zandduin is een grote meer, die geen meer meer is. Bij het aanleggen van de haven hebben zij een opening gemaakt, het meer staat nu in verbinding met de zee.

De volgende dag rijden wij via kronkelende bergpassen naar de Snowy mountain. Onderweg spot ik voor het eerst kangaroo´s in het wild! Ook Emu´s, wat zelden te zien zijn in dit gebied. Aangekomen is het fris, wij nemen de skilift naar de top van Snowy mountain, geen sneeuw, het ligt nog onder de permanente ijs grens.De top is bezaaid met rotsen, tussen de rotsen hebben zij een pad aangelegd, lekker makkelijk maar voor de wandelaars is het misschien weinig avontuurlijk. Men kan hier helemaal naar de top van Kosciuszko mountain wandelen, het hoogste punt van Australië, ik neem genoegen met een wandeling naar het uitkijkpunt op de top van het hoogste berg. Terug in het resort neem ik een jacuzzi-hot tub, daarna een duik in het verwarmde zwembad.

De derde dag bezoeken wij Canberra, het hoofdstad van Australië, het parlementhuis is een weinig inspirerend gebouw, het DORP is slapend, hoe kan een hoofdstad zo oninterresant zijn! Men kan destijds niet kiezen tussen Melbourne en Sydney als hoofdstad, dan maar Canberra tussen beide steden. Ik zal zeggen, de slechtste keuze tussen die twee is nog honderden keren beter dan Canberra. Ik eindig de dag in Sydney!

Australië, Melbourne, 21 februari 2009, reisdagboek 6

In Melbourne regent het, met de wind erbij is het behorig fris ook al is het 19 graden, even wennen als je van Alice Springs komt waar daar boven de 25 graden is. Melbourne is ook bekend wat betreft het weer, het kan 4 seizoenen op een dag voorkomen! Op straat lopen mensen met sjaals om en jassen aan, maar ook mensen met t-shirts en slippers, een vreemd gezicht is het wel!

Ik neem een dagje rust, bel mijn tante in de surburb van Melbourne op. Zij is blij verrast dat ik er ben, haalt me op en propt me vol met eten. Eerst naar een Chinese restaurent, dan naar een markt voor fruit die de Australiërs niet kennen. 'S avonds vietnamees eten, zo hoor het bij mijn tante, eten is het belangrijkst. Ik heb geen tijd om Melbourne te verkennen.

De volgende dag maak ik een tour naar de 12 apostelen. Eerst naar de Bell beach, met de hoge golf een ware paradijs voor de surfers. Dan een wandeling in een regenwoud, met eeuwenoude bomen en heel grote varens. En uiteindelijk zie ik de 12 apostelen, dramatisch stukjes afgebroken land in zee voor de kust. Een ervan is ingestort, er zijn nu 11 over. Ik doe ook iets geks, ik neem een helicopter vlucht over de 12, of 11 apostelen!!

Naar Philips Island ga je voor de dieren, met de toeristen bus ga ik eerst naar een dieren boerderij, Kangeroo's (eindelijk), wallebee's (een kleine soort kangeroo), Wombats, Koala's en Emu's. Ze hebben zelfs de Tasmaanse duivels. Opgesloten is het toch minder spannend, gelukkig kom ik daarna in de natuur toch wallebee's tegen. Als de zon onder gaat zit ik met heel veel toeristen op een verhoogd plateau voor het strand, wachten op de terugkomst van de little pinguïns. De pinguïns gaan 2 weken zwemmen, proppen zich vol met vissen en komen terug naar hun "huis" om de partners en jonkies te voeden. Even na zonsondergang verschijnen zij in groepjes in het donker uit het water. Even droog schudden en paraderen ze volgens vaste routes naar hun eigen hol. De ene heeft minder succes en huppelt grappig weg. De andere heeft betere vistechniek, met een dikke buik valt de pinguïn na 2 stappen om, deze zijn de favorieten onder de toeristen!