Italië, Reisverslag Verona, mei 2007

Met behulp van de ANWB reisroute planning rijden wij van Gardameer naar Verona, het gaat goed tot wij Verona binnen rijden, na 150 meter rechtsaf, en na 170 meter rechtsaf, wij zien dat wij verkeerd rijden en besluiten een U-turn te maken, richting het mooie, oude gebouwen. Op de kaart van Verona hebben wij ons gelokaliseerd en rijden verder zonder problemen naar ons hotel, wij checken in bij ons hotel aan de rand van het plein bij de Arena.

Het weer is om, de zon verdwijnt in eens en het begint te regenen, het gaat over tot onweer en donderslag, zelfs hagel en storm. Samen met de eigenares van het hotel, Signora Silvia, kijken wij naar het stroom regenwater op straat. Sommige winkel gaat dweilen om het overtollige water uit de winkel te krijgen. Wij wachten niet meer en gaan met de paraplu de bochtjes om naar onze lunch.

Na de lunch bezoeken wij het Julia huis, het is druk, als je de borst van Julia's bronzen beeld aanraakt brengt het geluk, dus iedereen op de foto met een hand op de borst.

De volgende dag stippelen wij onze route uit, eerst de Arena, helemaal gerestaureerd met hoge treden, de basiliek San Fermo, met 3 lagen kerken op elkaar, de Piazza del Erbe, mooie marktplein, de Torre del Lamberti, wij gaan met de lift naar boven voor het uitzicht over de stad. Wij steken de brug over en bezoeken het Romeinse theater, tenminste wat er nog over is, de maquette laat zien hoe het was, jammer, maar het was ook meer dan 2000 jaar geleden. Daarna nog de Dom... Wij hebben nu genoeg gehad, wij concluderen dat Verona een mooie stad is, Unesco, altijd prachtig.

Italië, Reisverslag Garda meer, mei 2007

Na meer dan een uur vertraging vertrekken wij met Transavia naar Verona, de hoofdpiloot verontschuldigt zich, de catering was niet op tijd gekomen. Catering? Wij krijgen helemaal geen maaltijd aan boord! Dit is een lowcost airline! Na deze vertraging moeten wij nog wachten op een vrije plek in de lucht. Ach ja, wij willen ook wel een drankje en een hapje kunnen bestellen.

Aangekomen sluiten wij aan in de rij bij de Hertz loket voor onze huurauto. Uiteindelijk komen wij om 19:30 aan bij ons hotel. Wij mogen kiezen, 1e verdieping (misschien kan moeder niet veel trappen op en af) of de 2e verdieping. De 2e natuurlijk, een ruim balkon met een prachtig uitzicht op het Gardameer, de kerktoren en de bergen. Wij maken gretig onze sunset foto's aan het Gardameer. Wij lopen in een paar minuutjes naar de boulevard aan het meer en eten onze verlate diners: pizza's en pasta's, heerlijk!

De volgende dag nemen wij een bootferry naar het uiterst zuidelijke puntje van het meer: Sirmione. Onderweg bergen en water, de lucht is hijig, maar het uitzicht is niet minder mooi! Van veraf zien wij al de toren kasteel en de haven, wij wandelen rond in de pittoreske straatjes en bezoeken het kasteel. Het is toeristisch, het dorpje barst uit zijn naden van de mensenmassa, ook al is het nog geen hoogseizoen. Wij worden ook vaak aangesproken in het Duits, het is duidelijk, het Italiaanse taalgidsje kan je gerust thuis laten, het Duitse taalgidsje moet je meenemen.

Terug naar ons dorpje Torri del Benaco, het is net zo lieflijk als Sirmione, mooie straatjes en een haven met een torenkasteel, maar veel rustiger. Wij nemen het advies van het hotel om een stukje de berg op te rijden naar een mooi restaurant met lekker home-made pasta's. Het weer barst los, onweer en regenen tijdens het eten, gelukkig is het weer droog als wij uitgegeten zijn, terug naar onze hotel, op het balkon genieten wij van het uitzicht.

De volgende dag besluiten wij naar het noorden te rijden, de bergen worden hoger, ruiger en mooier. Wij nemen een kabelbaan naar meer dan 1700 meter hoge Monte Baldo. Als wij uitstappen is de zon ineens verdwenen, met de wind erbij is het fris. Wij nemen een soep en een broodje in het restaurant en genieten van het uitzicht. Als de zon weer schijnt voelt het weer warm aan. Wij maken een wandeling op de vlakke bergrug met gele en paarse bloemen, met aan de linkerkant het Gardameer en aan de rechterkant de rotsachtige bergen. Aan het eind van het wandelpad bij de uitkijkpunt hebben wij het zicht op het einde van het meer, wij hebben de hele Gardameer van noord tot zuid gezien!

Cambodja en Laos, Reisverslag Phnom Penh, oktober 2006

Onze highlights
- The Royal Palace
- Nationaal museum
- Tonle Sap rivier boulevard

Slapen
FCC Phnom Penh, 2 nachten




Phnom Penh, 15-17 oktober 2006
Voor een prikkie komen wij aan in Phnom Penh met een Aziatische lowcost vlucht, alleen lopen is echt goedkoper, leve de lowcost airlines. Het lijkt een beetje op Easyjet, alleen de service is beter, het ziet er heel betrouwbaar uit (het is geen Phuket air).

Wij hebben een transfer geboekt via ons hotel, lekker makkelijk, met een tuktuk zijn wij naar het hotel gebracht, een ruime kamer, sfeervol ingericht met een heerlijke balkon met uitzicht op de Tonle Sap rivier. Wij gaan gelijk een wandeling maken op de boulevard, op de rivier varen allerlei bootjes, we komen in een heel andere wereld.

Cambodja is arm, overal bedelaars en ondervoede kinderen, het is net Vietnam 10 jaar terug, veel tuktuk, fietsers en vervallen huizen, hopelijk gaan zij ook net als Vietnam de goede kant op.
Wij gaan naar de centrale markt, in een wirwar van looppaden, winkeltjes en kramen kijken wij naar wat de mensen daar kopen en verkopen, Hans vindt een kraampje, zij verkopen daar gefrituurde… musjes denk ik, zij vallen toch van de daken af met die hitte.

De volgende dag staat, jawel, the Royal Palace op het programma, wat moet je als je naar Azië gaat? Tempels en nog eens tempels natuurlijk. Het hele complex is mooi gerestaureerd, helemaal klaar voor het toerisme, het gaat inderdaad de goede kant op met Cambodja. Het paleis is vergelijkbaar met die van Bangkok, dezelfde bouwstijl, maar dan veel rustiger, tussen de tempels staat een vreemd Europees aanziend gebouw, de Napoleon pavilioen, geschonken door de Fransen destijds.

Na het paleis gaan wij een deur verder, het National museum van Phnom Penh, hier ook weer prachtig gerestaureerd, het gebouw straalt serene rust uit met een mooi tuin in het midden, de collectie stelt daarentegen niet veel voor, stenenbeelden uit de Angkor tijd, tja, straks in Siem Reap kan je ze in de openlucht beleven.

Wij slaan het Genocide museum maar over, een mustsee voor veel mensen die Phnom Penh bezoeken, wij hebben er geen zin in om al die ellende en gruwel te zien, weten dat wat gebeurd is is voldoende voor ons. Het is goed om te zien dat de Cambodjaanse bevolking verder gaat met het leven, overal zie je de levendigheid van de stad.

Wij eten bij het restaurant bij ons hotel, lekkere eten, heerlijk op het dakterras met uitzicht op de rivier, hier willen wij wel terugkomen als wij weer in Phnom Penh zijn.

Duitsland, Berlijn, februari 2007

In Berlijn vind je de interessantste bouwwerken van vandaag. Uit de bouwputten die jarenlang het stadsbeeld bepaalden zijn geheel nieuwe wijken gegroeid. Aan de Potsdamer Platz is een urbane stadswijk ontstaan, midden in het voormalige niemandsland.

In de hoofdstad is een groot aantal nieuwe ambassades en ministeries gebouwd. Vooral de Rijksdag met haar begaanbare koepel is een attractie die geen toerist in Berlijn mag missen. De koepel staat niet alleen voor het nieuwe gezicht van de stad, maar is met zijn transparante constructie ook een symbool van de Berlijnse Republiek.

In de Berlijnse musea liggen ongekende schatten. Het Pergamonaltaar en de Stadspoort van Babylon in het Pergamonmuseum op de Museumsinsel (museumeiland) fascineren de bezoeker. Tot de grootste kostbaarheden van de Berlijnse musea telt de buste van Neferetiti, die in het Alte Museum (oude museum) een nieuwe verblijfplaats heeft gevonden.

15 februari 2007: Met de trein van Amsterdam naar Berlijn

18 februari 2007: Met de trein van Berijn naar Amsterdam

Slapen: 3 nachten in Quentin design hotel Berlin

Mijn highlights:

- Rijksdag

- Pergamon museum

- Buste van Neferetiti

- Potsdamer platz

Mijn Foto's: