30 mei 2007

Italië, Reisverslag Garda meer, mei 2007

Na meer dan een uur vertraging vertrekken wij met Transavia naar Verona, de hoofdpiloot verontschuldigt zich, de catering was niet op tijd gekomen. Catering? Wij krijgen helemaal geen maaltijd aan boord! Dit is een lowcost airline! Na deze vertraging moeten wij nog wachten op een vrije plek in de lucht. Ach ja, wij willen ook wel een drankje en een hapje kunnen bestellen.

Aangekomen sluiten wij aan in de rij bij de Hertz loket voor onze huurauto. Uiteindelijk komen wij om 19:30 aan bij ons hotel. Wij mogen kiezen, 1e verdieping (misschien kan moeder niet veel trappen op en af) of de 2e verdieping. De 2e natuurlijk, een ruim balkon met een prachtig uitzicht op het Gardameer, de kerktoren en de bergen. Wij maken gretig onze sunset foto's aan het Gardameer. Wij lopen in een paar minuutjes naar de boulevard aan het meer en eten onze verlate diners: pizza's en pasta's, heerlijk!

De volgende dag nemen wij een bootferry naar het uiterst zuidelijke puntje van het meer: Sirmione. Onderweg bergen en water, de lucht is hijig, maar het uitzicht is niet minder mooi! Van veraf zien wij al de toren kasteel en de haven, wij wandelen rond in de pittoreske straatjes en bezoeken het kasteel. Het is toeristisch, het dorpje barst uit zijn naden van de mensenmassa, ook al is het nog geen hoogseizoen. Wij worden ook vaak aangesproken in het Duits, het is duidelijk, het Italiaanse taalgidsje kan je gerust thuis laten, het Duitse taalgidsje moet je meenemen.

Terug naar ons dorpje Torri del Benaco, het is net zo lieflijk als Sirmione, mooie straatjes en een haven met een torenkasteel, maar veel rustiger. Wij nemen het advies van het hotel om een stukje de berg op te rijden naar een mooi restaurant met lekker home-made pasta's. Het weer barst los, onweer en regenen tijdens het eten, gelukkig is het weer droog als wij uitgegeten zijn, terug naar onze hotel, op het balkon genieten wij van het uitzicht.

De volgende dag besluiten wij naar het noorden te rijden, de bergen worden hoger, ruiger en mooier. Wij nemen een kabelbaan naar meer dan 1700 meter hoge Monte Baldo. Als wij uitstappen is de zon ineens verdwenen, met de wind erbij is het fris. Wij nemen een soep en een broodje in het restaurant en genieten van het uitzicht. Als de zon weer schijnt voelt het weer warm aan. Wij maken een wandeling op de vlakke bergrug met gele en paarse bloemen, met aan de linkerkant het Gardameer en aan de rechterkant de rotsachtige bergen. Aan het eind van het wandelpad bij de uitkijkpunt hebben wij het zicht op het einde van het meer, wij hebben de hele Gardameer van noord tot zuid gezien!