Chili, 16 november 2007, reisdagboek 4

De vallei van de dood en de vallei van de maan, alleen de namen al prikkelen onze fantasie. Er leeft hier helemaal niets, de bijna zwarte zandbanken, overal bezaaid met grote en kleine rotsstukken, scherpe en puntige bergrotsen vormen een surrealistische wereld, wij maken een wandeling door de kloof van de Vallei van de Dood, en voelen ons midden in de verlaten wereld. Of het op de maan waait weten wij niet, hier spookt het behoorlijk, zand op onze haren en hoofden, het desolate gevoel is des sterker. De Nasa test hier haar robots, voordat zij de robots naar Mars verzenden. wij klimmen een zandbank op, wachten op de zonsondergang die het zand en de bergrotsen langzamerhand rood, rose en oranje kleuren.

Op een terras nemen wij een drankje, er is weer een naschok, de mensen kijken niet meer op.