14 jul 2010

Peking Express, Mongolië, Ulanbator, 12 juli 2010, reisdagboek 6

Mongolië, Ulanbator, 12 juli 2010

Als de trein Mongolië nadert verandert het landschap, weidse steppen, in de verte de bergen, ook begroeid met alleen maar gras, bomen groeien hier niet.

In het hoofdstad van Mongolië, Ulanbator, is het Naadam festival, een jaarlijkse nationale evenement, een soort Mongolse olympic spelen. Wij hebben kaartjes voor de openingsceremonie in de Changgis khan stadium. Speech van een belangrijk persoon, militaire optreden, optocht, paarden, het meeste spectaculaire is vanuit de lucht de parachutisten midden in de stadium landen. Daarna begint het sportgedeeltes. Worstelen, boogschieten, maar ook lokale geitenbotjes schieten, een stukje vierkante geiten bot wordt op een latje gelegd, met de vinger schiet men het botje naar de stukje verderop gelegd stukjes botten, men juichen de deelnemers toe met Mongolse gezang. 's-Avonds is er nog vuurwerk.

Om een uur na middennacht verzamelen de Nederlandse toeristen in de hal van de hotel, opgetut met oranje ballonnen en beesies. Wij gaan de straat op opzoek naar een cafe met grote scherm, wij gaan de WK voetballen bekijken. De WK is populair bij de Mongolse jongeren, de cafe zitten overal vol. Om 2:30 miden in de nacht begint de WK, de sfeer is geweldig maar helaas, wij hebben verloren, als het weer licht is gaan wij terug naar bed.

De volgende dag slapen wij eerst uit, wij doen rustig aan met alleen een bezoek aan het centrale plein: Sukhbaatar square en The Natural History museum, voor de opgegraven dinasaurus skeleten.