Zweden, Stockholm, 2 januari 2010, reisdagboek 6

Op oudejaarsdag vliegen wij weer terug naat Stockholm, het is -10 garden, wij nemen de hogesnelheidstrein in 20 minuten naar het centrum, alleen de tickets zijn net zo duur als een taxi. Op straat ligt een laag gladde ijslaag, gelukkig bedekt met verse sneeuw, ik loop toch minder gemakkelijk op dan de dikke sneeuwpak in Jukkasjarvi. Rond 12 uur nemen wij een fles prosecco en sluit onze lapland avontuur en 2009 af, op naar de discotheek en feesten tot de kleinere uurtjes.

Wij zijn terug op Schiphol, 0 graden, natte sneeuw, piece of cake!

Zweden, Kiruna, 31 december 2009, reisdagboek 5

De volgende dag is het -28 graden, het leven hier gaat zoals elke dag gewoon door. Wij nemen de lokale bus naar Kiruna, het mijnen stad in de omgeving, wij bezoeken het stadhuis, een grotere houten kerk, lunchen in een restaurant, en zoals overal bij een stad, shoppen, ook dat is hier in Lapland, 200 km boven de poolcirkel, midden in de winter.

Zweden, sneeuwscootertocht, 30 december 2009, reisdagboek 4

De volgende dag maken wij een wandeling door de enige weg van het dorp, welgeteld 1 km lang. Aan het eind zijn de enige 2 bezienwaardigheden van Jukkasjarvi, een kleine houten kerk en een Sami buitenluchtmuseum. Terug in de hotel rusten wij uit, voorbereiden op de volgende avontuur, vanavond gaan wij sneeuwscooteren, opzoek naar de noorderlicht.

Als wij om 6 uur savonds worden opgehaald is het -32 graden, oei! Het besturen van de scooter is niet moeilijk, in een rij van 8 scooters beginnen wij rustig door het mooie bos, sommig dunne bomen staan krom van het gewicht van de sneeuw. Als wij de rivier bereiken gaan wij harder rijden, wij halen soms meer dan 50 km per uur, het gezicht en de tenen en de vingers doen pijn van de kou. Langs de oever stoppen wij voor een hutje. In het midden van het hutje wordt een vuur gestoken, pannen erop en wij nemen even later onze dinner. Buiten doe ik mijn handschoen uit en steek ik een sigarret op, na een minuut maak ik de sigaret uit, mijn vingers doen vreselijk pijn van de koud. Helaas is er geen noorderlicht te zien vanavond. Wij maken ons op voor de terugweg. Terug bij de scooterplaats heeft Hans een paar bevroren plekjes op zijn gezicht en zijn neus, de sjaal die hij om zijn mond slaat staat helemaal wit van de ijs, ik bespeur nog een beetje ijs uit zijn neusgat.Bij mij blijft de schade tot een plekje op mijn neus, dankzij dat ik kan schuilen achterop bij Hans op de scooter. Bij de receptie informeren wij bezorgd over de plekjes die bevroren waren geweest. De mevrouw stelt ons gerust, niets aan doen, het gaat later beetje vervellen en dan is het weer goed. Hans zit te denken om morgen nog een keer te gaan rijden, hij vindt het super gaaf die sneeuwscooter.

Zweden, Hondensleetocht, 29 december 2009, reisdagboek 3

Om 10 uur worden wij opgehaald voor een hondensleetocht, het sneeuwt continu, als de honden beginnen te rennen is het bitter koud, de overall beschermt ons goed, over onze hoofd hebben wij een bivakmuts en een dikke muts. Maar de vingers en tenen voelen toch verstijfd van de koud in de handschoenen en schoenen. Als de slee even stil staat beslagen onze brillen van de ademen, seconden later vormen er ijs op mijn bril! Wij stoppen halverwege bij een Sami tent, binnen de tent staan de ketels te prutelen bij de vuur. Wij nemen een kopje koffie en warmen ons op. Wij vervolgen onze sleetocht terug bij de dogfarm, wij hebben een rondje hondensleetocht door de bos!

Zweden, IJshotel, 28 december 2009, reisdagboek 2

Wij slapen de eerste nacht in een snowroom, het inchecken is chaotisch. Alle gasten krijgen een winteroverall en stevige schoenen, in de dressing area wemelt het van de mensen, overall te groot, ruilen voor een kleinere, schoen te klein, ruilen voor een grotere, koffer open, koffer dicht, ook krijgen wij handschoenen, iedereen is Laplandproof. Wij bewonderen de Icehotel met al een heleboel mooie ijsschulpturen. Wij volgen daarna een briefing, How to sleep well in the Icehotel. In dunne ondergoed lopen wij eerst naar onze sneeuw kamer, wij kruipen in een slaapzak en sluiten de opening tot een gaatje om de ademen. Licht uit!

De volgende ochtend worden wij gewekt met een kopje warme bessensap, hoewel wij een paar keer wakker waren geweest hebben wij toch goed geslapen, avontuur geslaagd. De volgende 3 nachten hebben wij een gewoon, warme kamer bij de Icehotel, gelukkig.

Zweden, Jukkasjarvi, 27 december 2009, reisdagboek 1

Als wij in Stockholm een overstap maken is het -10 graden, zonnig, het ziet er vriendelijk uit. Maar wij moeten nog duizend kilometers naar het noorden, naar Kinura, Zweedse Lapland. Als wij vertrekken wordt ons vliegtuig ijsvrij gemaakt, klaar voor vertrek!

Als wij aankomen in Kiruna is het -17 graden, het sneeuwt, alleen de start en landingbaan is sneeuwvrij, het vliegtuig taxit gewoon over de sneeuw, heeft het vliegtuig een winterband? Een bus brengt ons naar Jukkasjarvi, een dorpje langs de Torne rivier, het is rond 3 uur smiddags en al donker, maar de winterse landschap is prachtig. Het sneeuw is poederig, in de lantaarn licht lijkt het alsof het glittertjes sneeuwt.